کد مطلب:41642 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:235

گاهی اضطرابی در متن پاره ای از روایات دیده می شد كه خیلی اوقات با مراجعه و تطبیق آن با چاپ دیگر و یا مأخذ مربوط، برطرف می شد و مورد اشتباه تصحیح و حكم مورد كشف می گشت.

اما گاهی مراجعه به مأخذ هم كارساز نبود، و علی رغم رجوع به منابع، تردید همچنان باقی می ماند. چیزی كه از مراجعه به منابع متعدد دستگیر می شد، فهم این نكته بود كه اشتباه از یك كتاب به كتاب دیگر راه یافته و عملا دایره خطا و تردید گسترده تر گشته است.

مواجه شدن با این موارد، هر چند انگشت شمار بود، اما به هر تقدیر باید راهی برای خلاصی از آن می یافتیم.

بهترین راه این بود كه متن روایت مطابق ضبط مأخذ آورده شود و سپس د ملاحظه مربوط در پانوشت، اعمال گردد، و چنین هم شد.

این ملاحظات و تنبیه و تصحیح، در متن و معنی، مرهون لطف و احسان استاد، ادیب فرزانه، دانشمند گرانمایه، حجة الاسلام و المسلمین آقای سید مهدی نبوی- دامت بركاته- بوده است.

تواضع استاد و بزرگواری معظم له، باعث این جراءت و جسارت شد، كه به زحمت او دلیر گردیم، و به تصحیح این مجموعه بنشانیم، و از دقت و ظرافتهای گفتارش، در جای جای این دفتر بهره جوییم. اما با این همه تأسیس اصلی نكرده و ساحت منزه ایشان را در تقصیر و قصور خود دخیل نمی دانیم، ضمن سپاس و تشكر از ایشان، سلامت و طول عمر معظم له را از درگاه الهی مسألت داریم.

بخشهایی از این كتاب در رمضان 73 و 74 در روزنامه رسالت به چاپ رسید. شایسته است، در اینجا از مسئول محترم فرهنگی این روزنامه كه با حسن استقبال خود زمینه رشد و پیشرفت آن را فراهم ساخت، تشكر می كنم.

همچنین، از همه دوستان و عزیزانی كه به نحوی در تحقق این اثر مؤثر بودند، صمیمانه سپاسگزارم.

و آخر دعوانا اءن الحمدالله رب العالمین

دی ماه 74- شعبان صبوری

[صفحه 19]

صفحه 19.